Przedstawiciele państwowi i specjaliści ds. zdrowia z całego świata spotykają się w tym tygodniu w Korei Południowej w celu przedyskutowania propozycji ograniczenia plantacji tytoniu. W Seulu odbywa się już piąte spotkanie Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), którego ideą przewodnią jest redukcja popytu na ten podstawowy składnik tabaki czy papierosów.

W planie obrad znajdują się kwestie związane z przepisami podatkowymi dotyczącymi tytoniu, jego ceną oraz nielegalnym handlem, a także propozycje ograniczenia obszarów, na których uprawiane są wspomniane krzewy. Istotnym problemem podejmowanym przez ekspertów jest również kształtowanie ekonomicznych alternatyw dla uprawy tytoniu, a dyskusja na ten temat napawa niepokojem wielu plantatorów, dla których ewentualne restrykcje oznaczają odcięcie od zasadniczego źródła utrzymania.

Na przykład na południowym wschodzie Afryki – w Malawi, gdzie tytoń jest podstawowym produktem eksportowym, wielu rolników obawia się, że planowane ograniczenia mogą być katastrofalne dla nich i ich wspólnot. Uprawa tytoniu stanowi nieodłączną częścią życia wielu rodzin, które od ponad czterech dekad specjalizują się w tego rodzaju rolnictwie. Przedstawiciele WHO starają się zachęcić odpowiednie instytucje rządowe do tworzenia alternatywnych możliwości zarabiania na życie i przekształcania struktury agrarnej, w związku z czym w Malawi planowana jest dywersyfikacja upraw i rozwój turystyki.

Niestety wizje te często bywają utopijne, a zanim do Lilongwe – stolicy Malawi – zaczną zjeżdżać się turyści, wielu mieszkańców kraju nie będzie miało z czego żyć. Działania na rzecz redukcji zapotrzebowania na tytoń niewątpliwie przyczynią się do poprawy zdrowia setki milionów ludzi na całym świecie, jednak warto pamiętać o skutkach ekonomicznych podejmowanych decyzji, a zwłaszcza o ich konsekwencjach dla najbiedniejszych.